Leerstoornissen
Sommige kinderen ondervinden moeilijkheden om de aangeboden leerstof op school te verwerken. Kinderen die een achterstand hebben met de schoolse vaardigheden lezen, spellen en/of rekenen kunnen geholpen worden met logopedische therapie. Als de achterstand te groot is, er geen automatisatie optreedt en/of de moeilijkheden hardnekkig blijven optreden, spreken we van een leerstoornis.
Dyslexie
Kinderen met dyslexie hebben moeilijkheden met het vlot en correct lezen en schrijven van woorden. Het aanleren van een correcte schrijfwijze van letters en woorden en het onthouden van lees- en spellingsstrategieën is een hele opgave voor deze kinderen. Vaak hebben zij ook moeilijkheden met het leren van vreemde talen.
Dyscalculie
Kinderen met dyscalculie hebben moeilijkheden met inzichten in rekenen, het automatiseren binnen het rekenen en/of rekenvaardigheden te verwerven. Moeilijkheden op alle vlakken binnen het rekenen worden zichtbaar.
Wat doet de logopedist?
Onderzoek:
- intakegesprek met ouders en/ of het kind
- onderzoek naar de lees- spelling- en/of rekenvaardigheden
- observeren van de attitudes omtrent de leermoeilijkheden
Na een onderzoek volgt steeds een bespreking van de testresultaten. Afhankelijk van de resultaten kan gekozen worden om logopedie op te starten.
Therapie:
Er worden wekelijks afspraken ingepland om de moeilijkheden te behandelen. Daarnaast zal er op regelmatige basis contact worden opgenomen met leerkrachten (indien toegelaten door de ouders). Ook streven wij naar een zo goed mogelijke communicatie met leerkrachten. hiervoor zullen wij zo vaak mogelijk aanwezig zijn op overlegmomenten.
Hulpmiddelen zullen worden aangeboden en indien nodig meegegeven voor de klascontext
Taalstoornissen
fonologische taalstoornissen
articulatiestoornissen
Tijdens de spraakontwikkeling leren kinderen stap voor stap klanken vormen en uitspreken, om deze daarna ook te gebruiken in woorden. Wanneer een kind in de derde kleuterklas zit, moeten alle spraakklanken verworven zijn, toch kunnen hier nog enkele foutjes inzitten.
Wanneer kinderen een bepaalde klank niet goed kunnen uitspreken, kan er een articulatieprobleem aan de basis liggen.
Wanneer ze klanken gaan vervormen, weglaten of vervangen spreken we over een fonetische articulatieprobleem.
Stotteren
Wat is stotteren?
Stotteren is een stoornis in het vloeiende verloop van de spreekbeweging.
Stotteren kan zich uiten in het herhalen van klanken, lettergrepen of woorden, het verlengen van klanken of het blokkeren van klanken tijdens het spreken.
Vaak zien we dat stotteren samen gaat met negatieve gedachten of gevoelens. Een spreker kan bang zijn, kan zich schamen of kan verdrietig zijn omdat hij of zij stottert. Door deze negatieve gedachten of gevoelens kunnen personen die stotteren proberen om spreken (en dus stotteren) te vermijden, of passen ze allerlei trucjes toe om te proberen minder te stotteren. Deze trucjes helpen echter niet op lange termijn en maken het stotteren vaak nog complexer.
Wat doet de logopedist?
Onderzoek:
- intakegesprek met ouders en/ of het kind
- observatie van het spontaan spreken (en eventueel het lezen)
- nagaan van de spreekattitude
Na een onderzoek volgt steeds een bespreking van de testresultaten. Afhankelijk van de resultaten kan gekozen worden om logopedie op te starten of een adviesgesprek te organiseren.
Therapie of adviesgesprekken
Therapie voor stotteren is anders afhankelijk van de leeftijd van het kind. Het kind, de jongere of de volwassene krijgt individuele tips, adviezen en informatie over stotteren. Vaak gaan we aan de slag met gedachten en gevoelens rond het eigen spreken.
Bij jonge kinderen en kinderen van de lagere school wordt naast de logopedische therapie ook steeds een oudercursusgeorganiseerd waaraan de ouders dienen deel te nemen. Ook wanneer opstarten van therapie nog niet nodig blijkt, zijn ouders steeds welkom voor een adviesgesprek waarin een aantal tips rond stotteren en spreken worden overlopen.